Translate

วันอาทิตย์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ลูกโซ่




     ณ ชายป่าแห่งหนึ่ง ณ เเคว้น ต้าเหลียง   มีตั๊กแตนตัวหนึ่ง  กำลังจ้องมองหาเหยื่อเพื่อจะกินเป็นอาหาร  ทันใดนั้นเอง เจ้าตั๊กแตนเหลือบไปเห็น จักจั่น ตัวหนึ่ง กำลังเกาะอยู่ตรงกิ่งไม้ เจ้าตั๊กแตน จึงคิดจะจับ เจ้าจักจั่น กินเป็นอาหารในวันนี้ และชีวิตของมัน คงจะมีความสุข อิ่มท้องอย่างแน่นอน

     ในขณะที่ เจ้าตั๊กแตน จ้องมอง เพื่อที่จะตะครุบ เจ้าจักจั่นเป็นอาหารอยู่นั้น ก็มีนกตัวหนึ่ง เกาะกิ่งไม้อยู่ที่สูง ตาของมันจ้องมองมาที่เจ้าตั๊กแตน เพื่อหวังจะ ได้ลิ้มรสโอชะเนื้อตั๊กแตนเป็นอาหารของวันนี้  มันมองด้วยความกระหยิ่ม เอาละ อีกสักครู่ เจ้าได้เป็นอาหารของข้าแน่ๆในวันนี้



     และในขณะเดียวกันนั้นเอง  "อาต้า" เด็กน้อยในหมู่บ้านใกล้ชายป่า  กำลังออกล่าหายิงสัตว์ป่าเพื่อไปเป็นอาหารในวันนี้  เมื่อมันเห็นเจ้านก เกาะกิ่งไม้นิ่งๆ อยู่บนคาคบกิ่งไม้ ไม่ไหวติง  เด็กน้อย จึงยกหนังสติ๊ก เล็งไปที่เจ้านกโชคร้ายตนนั้น  เพื่อที่จะได้เอานกตัวนี้ไปให้แม่ทำอาหารให้กินในวันนี้

     จังหวะนั้นเอง เจ้าตั๊กแตน เข้าขยุ้ม เจ้าจักจั่นเป็นอาหารในทันที เจ้านกไม่รอช้า ตะครบเจ้าตั๊กแตนเป็นอาหารในทันใด และในขณะที่นก กำลัง ขย้ำกินเจ้าตั๊กแตนโชคร้าย อาต้า ก็ง้างหนังสะติ๊ก เล็งยิงเจ้านกตัวนั้นอย่างเต็มที่  ถูกเข้าอย่างจัง อาต้าจึงได้นกไปเป็นอาหารเย็นในวันนี้





สุภาษิตสอนใจ

"เมื่อจ้องจะโจมตีผู้อื่น  ย่อมเปิดหลังให้ผู้อื่นโจมตี"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น