ณ ตลาดของเมืองจิ่งหง มีพ่อค้าขายปาท่องโก๋คนหนึ่ง ซึ่งขายปาท่องโก๋ในตลาดนี้มานาน จนมีชื่อเสียง ในความอร่อยของปาท่องโก๋ และฝีมือการทอดของเขา ไม่ว่าใครก็ตาม ที่เข้ามาในตลาดนี้ จะต้องอุดหนุน ปาท่องโก๋ของเขาอย่างสม่ำเสมอ แน่ละว่า พ่อค้าคนนี้ จะต้องมั่นใจ และภูมิใจ ในฝีมือของตนอย่างแน่นอนพอสมควร
จนกระทั่งวันหนึ่ง ในขณะที่ ช่วงสายๆของวัน ลูกค้าเริ่มบางตา ไม่ค่อยจะมีคนมาแวะซื้อปาท่องโก๋ของเขาแล้ว ด้วยความไม่ยุ่ง เขาจึงจัดแจง ทอดปาท่องโก๋ของเขา อย่างประณีต และบรรจง
ก็มีชายแปลกหน้าคนหนึ่ง มายืนมองการทอดของเขาแล้ว ก็ส่ายหน้า พลางรำพึง เหมือนคนที่เห็นอะไรไม่ถูกไม่ควรสักอย่าง ด้วยความสงสัย เขาจึงถามชายแปลกหน้าว่า
"ไม่ทราบว่า พี่ชาย มีธุระอันใดกับข้าหรือไม่ " พ่อค้าปาท่องโก๋ถามชายแปลกหน้า
"เปลืองน้ำมัน ทอดปาท่องโก๊แบบนี้เปลืองน้ำมันตายเลย " ชายแปลกหน้ากล่าว
เมื่อได้ยินคำของชายแปลกหน้าที่เขาไม่รู้จัก คนขายก็รู้สึกตกใจในทันที อีกทั้งชายแปลกหน้า แต่งกายดูภูมิฐาน และมีท่าทีทรงภูมิ เขาคิดว่า ชายคนนี้ อาจมีความรู้เรื่องการทอดปาท่องโก๋เป็นอย่างดี เขาจึงรีบเชื้อเชิญ ชายแปลกหน้า เข้ามาในร้านและเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดี
"พี่ชาย ท่านมาจากที่ใดเล่า โปรดชี้แนะ การทอดป๋าท่องโก๋แบบไม่เปลืองน้ำมันให้แ่ก่ข้าด้วยเถิด" คนชายปาท่องโก๋กล่าว แต่ว่า ชายแปลกหน้า ก็นั่งนิ่ง กล่าวเพียงสั้น ๆ ว่า
"เปลืองน้ำมัน ทอดแบบนี้เปลืองน้ำมัน"
เมื่อได้ยินดังนั้น พ่อค้าป่าท่องโก๋ จึงเอา ปาท่องโก๋ ขนมอย่างดีภายในร้าน รวมถึงน้ำชาอย่างดี มาต้อนรับขับสู เพิ่มมากขึ้น เมื่อชายแปลกหน้า กินดิ่มจนเสร็จดีแล้ว ก็มีสีหน้าท่าทางยิ้มแย้มดีขึ้นกว่าเก่ามาก ทำให้คนขายปาท่องโก๋ เริ่มีความหวังว่า จะได้สูตรเด็ดๆ ในการทำปาท่องโก๋ให้อร่อยกว่าเดิม หรือาจได้เคล็ดลับใหม่ๆ เพิ่มมากขึ้น เขาจึงรีบถามชายแปลกหน้าว่า
"พี่ชาย ท่านขอกข้าได้รึยังท่าน ทำอย่างไร ข้าจะทอดปาท่องโก๋ได้ แบบไม่เปลืองน้ำมัน"
เมื่อได้ยินคนขายปาท่องโก๋ รนรานที่จะถาม ชายแปลกหน้าจึงหัวเราะ แล้ว ตอบกลับ ด้วยน้ำเสียงที่จะขบขันว่า
"ไม่ยากหรอก หากว่าเจ้าไม่อยากจะเปลืองน้ำมัน ก็หันไปขายหมั่นโถว ซาลาเปาก็สิ้นเรื่อง"
สุภาษิต สอนใจ
"เราไม่อาจจะมองคนได้จากคำพูดและการกระทำ "
"คนเขลาย่อมจะเป็นเหยื่อของผู้มีปัญญา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น